Героин VHQ Выборг

Чуваки, привет! Вот расскажу вам историю про то, как я накатил на героин и позажигал на детской площадке, катаясь на качелях. Но прежде всего, буду откровенный: я наркоман, гопник и не горжусь этим.

Мой день начался с поисков закладки. По всему району я обыскивал углы и щели, надеясь найти что-нибудь кайфовое. И вот, наконец, я наткнулся на подходящую сделку. Купил герыч, тот самый, который дает подъем и взлет на самую высшую горку.

Хорошо, что дома никого не было – повезло, что братаны ушли на дела. Я закрылся в своей комнате и принялся нюхать закладку. Чувство эйфории захлестнуло меня, я просто парил в своих мыслях, словно на самом деле находился на волшебной площадке.

«Да ладно, это просто крутяшка, и никакой марципан! Наслаждайся моментом», – подумал я, поглощенный состоянием облаков. У меня было ощущение, что весь мир принадлежит только мне, какому-то герою, который царит на этой площадке.

В таком восторге я решил немного отдохнуть и посидеть на качелях, которые стояли там же, на этой детской площадке. Я знал, что это опасно и необычно, но мне было всё равно – я чувствовал себя бессмертным.

Я	Качели
«Эй, качельки! Придется немного перетанцевать!»	«Ну ты, братишка, совсем дутый! Неуйма сильная в тебе, что ли?»
«Ну чего же, давай, жги со мной, не бойся!»	«Ну ладно, раз уж ты настаиваешь! Но помни, что я качелька, и ты играешь с огнем!»

Мы начали свои пляски. Взрывная энергия ганджа в сочетании с дутым героем вспарывали воздух, будто на площадке была настоящая дискотека. Я швырялся из качелей на качели, прыгал вниз и вверх, ощущая адреналин в каждой клеточке своего огненного тела.

Пара пар мы орали и смеялись, не обращая внимания на прохожих. Но вдруг я услышал шаги, и понял, что кто-то приближается к площадке. Паранойя начала охватывать меня, и я решил спрятаться. Мой взгляд упал на мусорный бак.

«Брат, забей, это всего лишь пара клоунов, а мы тут огонь разводим! Не парься по пустякам!»

Я сделал круговую посадку в мусорном баке, и стал наблюдать за тем, что происходит. Подружка парней прошла мимо, ничего не заметив.

Спустя некоторое время, я решил вернуться в реальность. Хотя, быть может, это был всего лишь еще один трип. Я понимал, что я не могу всегда жить в своем мирке, находясь на краю этого безумия.

Месяц назад я попробовал что-то новое – морфий. Это был совершенно новый уровень, новый приход. Я чувствовал себя богом, забывая о реальности и проблемах. Но это было опасно, и я знал, что не могу поддаться ему слишком сильно.

Вот такую историю я вам рассказал, ребята. Отныне я стараюсь прятаться от зла, избегать жесткой дозы и сосредоточиться на том, что на самом деле важно – на своей жизни. Героин, марихуана, амфетамин – все это несет разрушение и ведет к гибели.

Я хочу сказать вам, молодежи, что наркотики – это оковы, которые порабощают нас и отнимают нашу свободу. Бросьте это говно и найдите кайф в жизни. Живите, радуйтесь каждому новому дню и наслаждайтесь прекрасным миром вокруг вас. Поверьте, вы достойны лучшего!

Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў

Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.

Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.

Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.

Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.

Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету.

Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.

І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!

Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.

Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.

Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.

У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.

На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!